Donderdag 26 april 2018, 19.00-20.00 uur, OBA Linnaeus met Nina Polak en Anne-Marieke Samson over hun pas verschenen boeken. Interview Maaike Bergstra.
Inloop v.a. 19:30 uur
Nina Polak (1986, Haarlem) is redacteur bij De Correspondent en schrijft regelmatig voor De Gids. Zij debuteerde in 2014 met het alom bejubelde We zullen niet te pletter slaan. Vanuit het perspectief van twee jonge mensen, een zoon en een dochter, wordt de scheiding van twee moeders beschreven. Het boek werd genomineerd voor de Anton Wachterprijs, de ANV Debutantenprijs en de Opzij Literatuurprijs.
Januari 2018 verscheen haar tweede boek Gebrek is een groot woord. Waarin ze de vraag stelt: ‘Kunnen liefde en vrijheid samen gaan?’ Nynke ‘Skip’ Nauta is al zeven jaar op zee als het verleden plotseling voor haar neus staat, zomaar, in de jachthaven van Cannes: het echtpaar Zeno en hun briljante puberzoon, Juda. De enthousiaste Zeno’s hebben al eens eerder goed gezorgd voor Skip en ze nodigen haar uit om een zomer door te brengen in hun tuinhuis in Amsterdam. Schoorvoetend accepteert Skip de uitnodiging en reist terug naar Nederland. Ze treft een stad en een gezin aan waaraan de tijdgeest knaagt. In de overbevolkte, overbekende straten van Amsterdam valt bovendien niet te ontsnappen aan de sporen van twee verloren liefdes: een man en een moeder, die allebei tevergeefs hebben geprobeerd om Skip de tragedie in te trekken. De heldin heeft zich altijd met succes verzet tegen de rollen die haar werden opgedrongen, maar nu zal ze haar buitenstaander schap opnieuw moeten overdenken. Kan een balling eigenlijk ooit nog thuis zijn?
Gebrek is een groot woord is een roman over de desoriëntatie tussen vrijheid en verbondenheid. Een boek over hechting, aan elkaar, maar ook aan onze eigen realiteit.
Anne-Marieke Samson (1981 Amsterdam) werkt als adviseur voor het ministerie van Veiligheid en Justitie. Een baan die ze combineert met haar schrijverschap. Haar verhalen gaan over actuele onderwerpen die in de samenleving spelen. Zij werden eerder onder meer gepubliceerd op de site van literair tijdschrift Tirade en in het boek Ik ben Miran, dat over kinderen in asielzoekerscentra gaat. Zij debuteerde in 2014 met De val van Jacob Duikelman. Over een man die zijn stoffige dagen van zijn ambtenarenbestaan op zijn saaie ministerie slijt, afdeling 3F: oorlogsmisdaden. Het leven is zinloos en waarom moet het zin hebben? Dat zegt Jakob regelmatig tegen wie het maar wil horen. Maar als Jakob verneemt dat hij niet lang meer te leven heeft, houdt hij dat angstvallig geheim voor zijn mooie Thaise vrouw Mai en zijn puberdochter Disi. Terwijl hij zich een weg baant door zijn strakgespannen web van leugens, raakt Jakob onverwacht in conflict met een Nigeriaanse ronselaar van kindsoldaten.
In haar nieuwe autobiografische boek De Klootzakjes schrijft ze over liefde, seks en ambitie. Terwijl het romanpersonage Anne-Marieke Samson wakker ligt over de vraag wat ze moet doen na haar studie, is haar vriend Iwan op weg autonoom kunstenaar te worden. Samen met zijn beste vriend en aartsrivaal Alex richt Iwan een kunstenaarscollectief op: De Klootzakjes. In vergelijking met hun nietsontziende egocentrisme lijken haar eigen pogingen om iets te bereiken bij voorbaat pietluttig. En hoe kan ze ooit voldoen aan de verwachtingen van haar grootmoeder, die in Anne-Marieke een tweede kans ziet om te bereiken wat de oorlog haar heeft ontnomen: een groots en meeslepend leven? Anne-Marieke en haar vriendinnen noemen zich feministen, maar in de praktijk blijkt het nog knap lastig om te morrelen aan ingesleten rolpatronen. Terwijl succes in werk en liefde voor het grijpen lijken, komen de verhoudingen steeds meer op scherp te staan.
Sommige romans zijn een spiegel, andere een venster: Klootzakjes is het allebei. Overweldigend. Mijn pet gaat diep af. – Ronald Giphart